W każdej dużej organizacji – niezależnie, czy to szpital, korporacja, czy urząd – dużo mówi się o strukturach, stanowiskach, hierarchii. Dyrektorzy, zastępcy, kierownicy, specjaliści.
Znacznie rzadziej rozmawia się o tym, co naprawdę sprawia, że coś działa. Albo nie działa.
A przecież to nie tytuł decyduje, czy jesteś liderem.
Liderem jesteś wtedy, gdy bierzesz odpowiedzialność.
Masz stanowisko kierownicze?
To nie znaczy, że masz czekać na czyjś sygnał.
To znaczy, że masz podejmować decyzje. To znaczy, że:
- Zapewniasz terminowość.
- Dbasz o skuteczność.
- Pilnujesz zgodności z prawem.
- Monitorujesz efektywność działania.
- Rekomendujesz rozwiązywanie problemów.
- Oferujesz wsparcie zespołowi.
- Reagujesz, gdy coś nie działa i potrafisz przewidywać sytuacje kryzysowe.
Lider nie musi znać wszystkich odpowiedzi.
Ale musi umieć powiedzieć: „To mój temat. Moja odpowiedzialność.”
W silnych organizacjach odpowiedzialność nie kończy się na zarządzie.
To łańcuch ludzi, którzy czują się współgospodarzami tego, co tworzą:
- dyrektorzy i zastępcy,
- kierownicy i koordynatorzy,
- specjaliści – jeśli samodzielnie prowadzą proces.
Bo jeśli ten łańcuch czeka, a zespół milczy – nawet najlepiej zarządzana instytucja zaczyna dryfować.
Zadaj sobie dziś kilka prostych pytań:
- Działasz czy zwlekasz?
- Decydujesz czy unikasz?
- Przejmujesz inicjatywę czy rozkładasz ręce?
- Motywujesz czy trzymasz kciuki?
- Monitorujesz i usprawniasz czy po prostu jesteś?
Bo kierowanie to nie funkcja w stopce maila.
To sposób, w jaki traktujesz pracę i ludzi.
A z perspektywy mojego własnego rozwoju?
Wiem jedno:
Tam, gdzie jestem dziś, to w ogromnej mierze efekt mojej pracy, brania odpowiedzialności i ciągłego uczenia się, rozwoju.
Rozwijam się, bo chcę. Bo szukam rozwiązań. Bo wyciągam wnioski.
Bo od lat stawiam sobie poprzeczkę coraz wyżej.
Bo pamiętam, że kierowanie to odpowiedzialność i przywilej.
Wiola 🎀